Od 2018 r. Rybnik, w ramach porządkowania przestrzeni publicznej oraz budowania jednolitej marki miasta, posługuje się nowym Systemem Identyfikacji Wizualnej (SIW). SIW to zbiór wytycznych, regulujących użycie miejskiej symboliki, m.in. herbu i logo oraz porządkujących powstawanie miejskich materiałów – informacyjnych, promocyjnych i urzędowych.
Identyfikacja wizualna Rybnika została zbudowana wokół uniwersalnego, nadrzędnego symbolu wspólnoty miejskiej – miejskiego herbu. Decyzja ta wynika z przekonania, że symbol ten jest nośnikiem najważniejszych składników lokalnej tożsamości: historii i tradycji.
Po pierwsze – dla mieszkańców miasta, żeby:
– uporządkować przestrzeń publiczną i poprawić jej jakość;
– wzmocnić lokalny patriotyzm i poczucie wspólnoty;
– poprawić komunikację na linii obywatel – urząd;
– zaoszczędzić – wspólny system jest skuteczniejszy i tańszy.
Po drugie – dla osób spoza Rybnika, żeby:
– dać znać że jesteśmy (i gdzie jesteśmy);
– pokazać miasto z jak najlepszej strony, zaprosić;
– dać dobry przykład – porządku i dobrej organizacji;
– skutecznie zbudować markę miasta.
Oficjalny herb miejski Rybnika składa się z błękitnej tarczy z ułożonym w skos srebrnym szczupakiem oraz kwiatami orzecha wodnego. Herb, wraz z miejską flagą, sztandarem, łańcuchem Prezydenta oraz pieczęcią miejską, wchodzi w skład oficjalnych insygniów miasta, używanych podczas uroczystości państwowych i miejskich. Herb miasta umieszczany jest również, wraz z herbem państwowym, na miejskich budynkach oraz w salach zebrań i gabinetach.
Herb pełni też rolę znaku miasta w materiałach urzędowych, informacyjnych i promocyjnych. Jednak duża ilość detali i charakter rysunku utrudniają stosowanie go w pełnej, oficjalnej formie. Dlatego powstała uproszczona wersja użytkowa, pozwalająca na stosowanie bez utraty czytelności, jakości i wyrazu rysunku. Takie „logo heraldyczne” zawiera te same elementy co herb, jednak pozwala na swobodniejsze skalowanie, umieszczanie na różnych podłożach itp.
Miejskie logo używane jest w jednej z trzech odmian:
1. Pełnokolorowej – do zastosowań innych niż własne materiały miasta, np. w paskach sponsorskich;
2. Monochromatycznej, zalecanej dla własnych materiałów, gdzie w założeniu pojawia się już miejska kolorystyka.
3. Negatywowej – przeznaczonej do użycia na ciemnych podłożach. Ta odmiana ma inną konstrukcję – rysunek ryby jest wypełniony, a nie obwiedziony obrysem jak w wersji pozytywowej. Wynika z heraldycznej symboliki – szczupak nie powinien być ciemniejszy od pola tarczy.
Logotyp składa się z sygnetu (logo) – tarczy z uproszczonym rysunkiem miejskiego godła, zestawionego z nazwą – miasta lub miejskiej instytucji. Do pozycjonowania napisu w stosunku do sygnetu służy siatka modułowa wynikająca z szerokości tarczy.
Siatka modułowa służy też do pozycjonowania znaku na różnych formatach publikacji i odsunięcia od marginesów strony, wyznacza też tzw. pole ochronne, czyli obszar, w którym nie powinny znaleźć się żadne inne elementy publikacji.
Logotypy jednostek miejskich skonstruowane są według tej samej zasady co logotyp miasta – do pozycjonowania nazw w stosunku do sygnetu służy siatka modułowa.
Instytucje kulturalne, które prowadzą własne działania promocyjne są wyróżnione przez użycie w nazwach grubszego kroju pisma.
Zarówno w logotypach, jak i miejskich materiałach użyto stworzonej przez polskiego projektanta, Mateusza Machalskiego, rodziny kroju pisma Favela. Prosty, ale wyróżniający się mocnym wyrazem krój posiada szeroki i różnorodny zestaw odmian.
Cechuje go to, że wraz z przyrostem grubości liter w ramach różnych odmian, zwiększa się również ich szerokość. Pozwala to na konstruowanie wyrazistych, a przy tym czytelnych komunikatów i informacji.
Kolorem wiodącym miejskich materiałów jest wywiedziony z miejskiej heraldyki błękit, dodatkowo rozjaśniony aby stanowił dobre tło dla czerni. Dopełniają go:
– czarny, nawiązujący do górniczych tradycji Rybnika:
– żółty, zaczerpnięty ze złotego orła w herbie Śląska:
– czerwony – z obramowań futryn śląskich familoków.
O spójności i czytelności miejskich materiałów informacyjnych i promocyjnych stanowi ujednolicony i uporządkowany układ kompozycyjny. Do ich przygotowania służy siatka modułowa (grid), regulująca zarówno pozycjonowanie logo, podział strony oraz umieszczanie tekstów, zdjęć i ilustracji.
Motywem przewodnim są tu ilustracje inspirowane pochodzącymi z XX-lecia międzywojennego witrażami w oknach rybnickiego Urzędu Miasta. Zaprojektowane przez Jana Piaseckiego i wykonane w krakowskiej pracowni S.G. Żeleńskiego witraże przedstawiają alegorie dziedzin tradycyjnie związanych z Rybnikiem: hutnictwa, przemysłu i handlu, wspólnoty miejskiej, górnictwa i rolnictwa..
W tym samym stylu, nawiązującym kreską do rysunku szczupaka w logo, są rysowane infografiki oraz tzw. landmarki – uproszczone przedstawienia charakterystycznych rybnickich budowli. Wśród nich te najbardziej ikoniczne, jak i mniej rozpoznawalne, ale równie ciekawe.
Wpływ na jakość materiałów promocyjnych i postrzeganie miasta ma charakter i wyraz zdjęć. W ramach SIW opracowany został zestaw fotografii wizerunkowych, przeznaczony do użycia w miejskich materiałach promocyjnych i informacyjnych.
Wszystkie materiały wideo będą opatrzone wspólną czołówką i tyłówką oraz jednolitym sposobem umieszczania tekstów, infografik itp.
Niniejsza strona stanowi zarówno prezentację, jak i poglądową instrukcję stosowania oraz stale aktualizowaną bazę komponentów SIW. Szczegółową specyfikację i katalog elementów SIW zawiera manual – księga standardów identyfikacji wizualnej w formacie PDF.
Miejski System Identyfikacji Wizualnej obejmuje szatę graficzną miejskich dokumentów, publikacji oraz materiałów informacyjnych i promocyjnych – drukowanych i elektronicznych. W tym: urzędową papeterię i oprawę dokumentów, wzory miejskich plakatów, afiszy, ogłoszeń, folderów i informatorów, a także miejską stronę internetową.
Spójne oznaczenie obejmie municypalne budynki, flotę samochodową, w tym pojazdy komunikacji miejskiej, a także gadżety, upominki i inne materiały reklamowe.
Samochody należące do miejskiej floty, zarówno urzędu miasta jak i jednostek miejskich muszą być koloru białego. Kolor ten dotyczy całej karoserii.
SIM to miejski system oznaczeń i informacji orientacyjnych. Jest elementem miejskiej infrastruktury, ma wpływ na ergonomię i wygodę korzystania z miasta, a także jego estetykę i wizerunek. W skład SIM wchodzą: tablice adresowe i ulicowe, drogowskazy, mapy, informacje na przystankach, miejskich parkingach, urzędach, instytucjach i innych obiektach użyteczności publicznej.
W projekcie SIM Rybnika uwzględniono też ujednolicenie informacji komercyjnych – dojazdowych i orientacyjnych dla firm. Po wdrożeniu Systemu Identyfikacji Wizualnej Rybnika, projekt SIM to następny etap porządkowania przestrzeni miasta, kolejne kroki to wprowadzenie ładu przestrzennego i architektonicznego oraz uporządkowanie kwestii reklam zewnętrznych.
Rybnik jest zróżnicowany przestrzennie. Historyczna zabudowa Rynku, stanowiącego punkt zbiegu wszystkich traktów komunikacyjnych, sąsiaduje z nowszą architekturą centrum miasta. Ta przechodzi w zróżnicowaną zabudowę dzielnic: mieszkalną, pochodzącą zarówno z I, jak i z II połowy XX wieku, obiekty przemysłowe i poprzemysłowe, obszary małomiasteczkowe, wiejskie oraz rozległe tereny zielone.
Z tradycyjną, niekiedy historyczną zabudową sąsiadują osiedla, niska zabudowa oraz nowe obiekty mieszkalne, biurowe, przemysłowe i magazynowe. Dlatego System Informacji Miejskiej Rybnika powinien być na tyle wszechstronny, by sprawdził się w tak zróżnicowanym otoczeniu. Jednak w tych ramach warto poszukać lokalnych, unikalnych wyróżników.
Inspiracją dla projektu rybnickiego SIM są tradycyjne tablice ulicowe z emaliowanej blachy – stały element krajobrazu polskich miast. Są oczywiste jako przedmiot: gdy widzimy tablicę z emaliowanej blachy, z charakterystycznym połyskiem i wypukłością farby – wiemy że służy do orientacji w przestrzeni. Przy tym emaliowane wyroby były flagowym, rozpoznawalnym w całej Polsce produktem Huty Silesia, nieistniejącej już, ale wciąż ważnej dla industrialnej historii Rybnika.
Kilka emaliowanych tablic drogowskazowych o ciekawej konstrukcji, wykonanych jeszcze w Silesii funkcjonuje w Rybniku do dziś. Naturalne jest odwołanie się w projekcie rybnickiego SIM do tej technologii – i wykorzystanie w uwspółcześnionej formie jej charakterystycznych cech: lekkiej wypukłości, charakterystycznej powierzchni i połysku oraz nieco „rozlanego”, nie do końca doskonałego, ale urokliwego kształtu emaliowanych liter i znaków.
1. UMIAR, DOPASOWANIE I KONTEKST
Nie mnożymy obiektów ponad konieczność. Przestrzeń miasta jest już przesycona znakami, oznaczeniami i reklamami. SIM funkcjonuje w kontekście innych, istniejących już systemów informacji wizualnej: znaków drogowych, oznaczeń państwowych i turystycznych. SIM powinien z nimi współgrać i nie powtarzać niepotrzebnie informacji.
2. RYBNIK I DZIELNICE
Rybnik jest rozległy, połączenie dzielnic odbyło się stosunkowo niedawno. SIM powinien informować o ich przynależności do Rybnika. Jednak w miarę możliwości należy pamiętać o poczuciu lokalnej tożsamości ich mieszkańców. Stąd oznaczenia SIM obejmą też o informacje o dzielnicach, mimo ze względów praktycznych nie są niezbędne.
3. ŁATWE WDROŻENIE I UTRZYMANIE
Żeby System Informacji Miejskiej spełnił swoją rolę – musi być dobrze wdrożony, rozwijany i utrzymywany. Ważne cechy to: cena, łatwość wykonania i obsługi, a także odnawialność, zrównoważenie i długowieczność rozwiązań.
4. PARTYCYPACJA
Mieszkańcy Rybnika to główni interesariusze projektu. Będą zaangażowani w projekt na etapach: testów i opiniowania wdrożenia pilotażowego, systemu dystrybucji oznaczeń adresowych wśród właścicieli posesji oraz ujednoliconego systemu oznaczeń orientacyjnych i dojazdowych dla przedsiębiorców.
5. UPORZĄDKOWANIE REKLAM
Wdrożenie SIM to okazja do uporządkowania oznaczeń firm prywatnych. Obejmuje to zarówno oznaczenia przy wejściach do mniejszych firm, gabinetów, kancelarii i warsztatów, jak i oznaczeń dojazdowych na terenach obiektów handlowych i przemysłowych. Tego rodzaju oznaczenia będą stosowane w miejskich budynkach i udostępnione podmiotom prywatnym.
6. KOLEJNE KROKI
I połowa 2021: wdrożenie pilotażowe, zebranie wniosków i opinii. II połowa 2021: wdrożenie, w miarę remontów i nowych inwestycji, w pierwszej kolejności na obiektach i instytucjach miejskich. Następnie powstanie system wsparcia wdrożenia oznaczeń – adresowych wśród właścicieli posesji i oznaczeń firm – wśród przedsiębiorców.
1. Tablice adresowe – naścienne;
2. Oznaczenia adresowe malowane na elewacjach;
3. Tablice ulicowe – naścienne;
4. Tablice pamiątkowe, informacje o zabytkach;
5. Tablice ulicowe i drogowskazowe wolnostojące;
6. Tablice ulicowe i drogowskazowe na słupach;
7. Tablice na skwerach, rondach i w parkach;
8. Oznaczenia terenów rekreacyjnych;
9. Oznaczenie stacji rowerów miejskich;
10. Oznaczenia parkingów miejskich;
11. Oznaczenia obiektów użyteczności publicznej;
12. Informacje komercyjne – naścienne;
13. Informacje komercyjne – dojazdowe;
14. Przystanki – wiaty i słupki;
15. Mapy miejskie;
16. Witacze przy wjazdach do miasta.
Kolorystyka SIM nawiązuje do miejskiego Systemu Identyfikacji Wizualnej i obejmuje biel, czerń i jasny błękit.
W oznaczeniach budynków uzupełnią ją czerwony – przepisowy kolor tablic urzędowych i szkolnych.
Liternictwo SIM również wynika z rozwiązań SIW. Jest to krój pisma Favela i jego 4 odmiany: podstawowe – Medium i Regular oraz dopełniające – Semibold i Light.
W ramach termomodernizacj, kilkadziesiąt budynków w dzielnicy Boguszowice-Osiedle zostanie poddanych remontom. To okazja żeby wdrożyć SIM w większej skali, obejmującej kolorystykę i projekty elewacji. Odnowione budynki będą utrzymane w jednolitych kolorach i otrzymają oznaczenia adresowe zgodne z nowym SIM Rybnika.
W dzielnicy występują dwa rodzaje zabudowy – budynki starsze, o bardziej tradycyjnej bryle ze spadzistymi dachami oraz nowsze, prostopadłościenne bloki. Na starszych budynkach obok oznaczeń adresowych malowanych na elewacjach, pojawią się linearne wizerunki patronów ulic z krótkimi, encyklopedycznymi biogramami.
Z kolei na nowszych, prostopadłościennych blokach powstaną murale z motywami graficznymi inspirowanymi twórczością Krystiana Burdy, pochodzącego z Rydułtowych grafika, rzeźbiarza, konstruktora instalacji przestrzennych i budownictwa sakralnego. Burda ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie pod kierunkiem
profesorów Jarnuszkiewicza i Hansena. Pracował jako projektant wzornictwa przemysłowego w Rybnickich Zakładach Wyrobów Metalowych Huty Silesia. Burda to także rozpoznawalny artysta z nurtu tzw. neokonstruktywizmu, znany przede wszystkim z konceptualnego projektu „Droga do Żelazowej Woli” .
Tablice drogowskazowe (rozprowadzające ruch) uzupełniają tablice ulicowe na słupach. Są dwustronne, mogą zawierać 2 (150 mm wysokości tablicy) lub 3 (210 mm wysokości tablicy) linie informacji.
Tablice zawierają: strzałkę kierunkową, nazwę miejsca i odległość w kilometrach oraz – tylko dla parkingów miejskich i stacji rowerów miejskich – dodatkowe ikony z pomniejszonymi znakami.
Pełna mapa miejska obejmuje:
– tereny zielone i zabudowane, zbiorniki i cieki wodne;
– granice administracyjne;
– siatkę ulic z nazwami, linie kolejowe;
– landmarki – ważne i ciekawe miejsca.
Mapa w tej formie jest punktem wyjścia do map obejmujących wybrane zagadnienia, np. tereny inwestycyjne, nowe inwestycje, rozmieszczenie parkingów miejskich i stacji rowerów miejskich, map połączeń autobusowych, map turystycznych itp., a także wycinkowych map szczegółowych.
Rysunki landmarków to element Systemu Informacji Miejskiej zaczerpnięty wprost z SIW Rybnika.
Ich zestaw jest stale rozbudowywany i ma zastosowanie na miejskich mapach orientacyjnych.
Pełna mapa miejska obejmuje:
– topografię terenów zielonych i zabudowanych;
– zbiorniki i cieki wodne;
– granice administracyjne miasta i dzielnic, graniczące miasta i gminy;
– siatkę ulic z nazwami, linie kolejowe;
– landmarki – ważne i ciekawe miejsca.
Miejskie citylighty umieszczone przy ważnych węzłach komunikacji zbiorowej – np. dworcu kolejowym czy dworcu ZTZ będą wykorzystane jako nośniki map orientacyjnych, obejmujących wycinek miasta ważny dla danej lokalizacji .
W systemie funkcjonują dwa rodzaje słupów, oba w kolorze czarnym.
Proste – służące do zamieszczania informacji adresowej gdy nie ma możliwości wykorzystania istniejących elementów infrastruktury (np. lamp, ścian itp.).
Dwuczłonowe – słupy ze zwieńczeniem, które mają formę bardziej ozdobną, zwiększoną nośność i są wykorzystywane do łączenia tablic z informacją ulicową oraz rozprowadzającą ruch pieszy.
Tablice adresowe w dwóch rozmiarach, w zależności od miejsca i wysokości na jakiej są umieszczane: małe 150 x 150x 20 mm i duże 300 x 300 x 30 mm. Nazwy ulic/placów – w jednej lub dwóch liniach, w wersji uproszczonej – dla oszczędności miejsca nie używamy skrótów „ul.”, „pl.” ani nie imion/tytułów patronów. Na dużych tablicach mogą dodatkowo znaleźć się informacje, np. o zarządcy nieruchomości.
Tablice adresowe mocowane do elewacji, w miarę możliwości w pobliżu wejścia do posesji (drzwi wejściowe, brama, furtka), dopasowane do widocznych elementów/podziałów elewacji, na wysokości zapewniającej czytelność, ale na tyle wysoko żeby trudno do nich było dosięgnąć – zalecany zakres to między 250 a 350 cm dla małych i między 250 a 450 cm dla dużych tablic.
Oznaczenia adresowe malowane bezpośrednio na elewacjach – w szczególności na osiedlach, gdy budynki są do siebie podobne i potrzebują wyraźnego rozróżnienia. Rozmiar, umieszczanie i kolorystyka dostosowane do budynku tak, by oznaczenia były czytelne z poziomu kluczowych ciągów komunikacyjnych.
– zalecane proporcje numeru do nazwy ulicy to ok. 3×1;
– pozycjonowanie z zachowaniem równych marginesów w poziomie i pionie;
– dostosowanie do podziałów optycznych na elewacji;
– kolorystyka możliwie neutralna lub dopasowana do kolorystyki budynku.
Prostopadłościenne, modułowe tablice wykonane w tej samej tecchnologii co tablice adresowe i ulicowe – blachy krawędziowanej, emaliowanej lub malowanej proszkowo, z nadrukiem lub kalkomanią. Tablce w zależności od ilości dostępnego miejsca mogą mieć szerokość 300 lub 600 mm.
Wysokość pojedynczego modułu zależy od ilości informacji i wynosi 100 albo 200 mm. W przypadku sąsiadowania w jednym budynku instytucji miejskich i komercyjnych – mogą być modułowo łączone ze sobą.
Komercyjne oznaczenia dojazdowe mają uporządkować oznaczenia firm i ułatwić orientację w miejscach gdzie ma siedzibę kilka lub więcej podmiotów..
Tablice w tej samej technologii co oznaczenia adresowe i ulicowe – jednostronne prostopadłościenne skrzynkowe tablice z blachy krawędziowanej, emaliowane lub malowane proszkowo, grafika w postaci nadruku lub wyklejana folią.
Szerokość tablic: 900 mm, wysokość pojedynczego modułu w zależności od ilości informacji: 300 lub 600 mm.
Instytucje miejskie (które nie są urzędami) oznaczane są jasnobłękitnymi tablicami. Typoszereg i konstrukcja tablic jest taka sama jak oznaczeń adresowych i ulicowych – mają 300 mm wysokości i długość zależną od ilości informacji: 300, 600 lub 900 mm. W przypadku kilku różnych instytucji w jednym budynku – tablice mogą być łączone modułowo.
Dodatkowo na miejskich budynków powinien znajdować się herb miasta na owalnej tablicy, zawsze nad tablicą instytucji, w jej osi i możliwie bliskim sąsiedztwie.
Zachęcanie do korzystania z parkingów miejskich jest kluczowe ze względu na konieczność odciążenia centrum miasta od ruchu samochodowego. Dlatego jako jedyne – obok stacji rowerów miejskich – są wyszczególnione ikonami na tablicach drogowskazowych. Jako że oznaczenie parkingów pochodzi z innego systemu – znaków drogowych – pojawia się tutaj inna kolorystyka.
Oznaczenia parkingów miejskich obejmują:
– informacje z ikoną parkingu na tablicach informacyjnych;
– oznaczenia ikoną na mapach miejskich
– tablice informacyjne na parkingach – w postaci skrzynkowcyh, modułowych pylonów z blachy lub tablic w ramach z profili stalowych.
Oznaczane tablicami ulicowymi, z możliwością jednostronnego montażu w środku długości, lub po krótszym boku.
Rowery miejskie to obok miejskich parkingów – ważne narzędzie odciążania miasta z ruchu samochodowego, dlatego na oznaczeniach drogowskazowych i mapowych wyróżniane są osobną ikoną. Same stacje oznaczane są znakiem z tablicą z systemu znaków drogowych.
Oznaczenia terenów rekreacyjnych to dwustronne tablice drogowskazowe o wysokości 210 mm, zawierające jedną informację dla każdej tablicy. Są dodatkowo sygnowane miejskim logo heraldycznym w odmianie negatywowej , informacja o odległości jest przeniesiona do drugiej linii.
Prócz nich, dla terenów zielonych i rekreacyjnych przeznaczone są tabliczki informacyjne z blachy emaliowanej oraz naklejki – z prośbą o sprzątanie po psach i niedokarmianie ptaków chlebem itp.
Układ informacji: skrót „ul.”/„pl.” oraz tytuł i imię/imiona patrona są pomniejszone w lewym górnym narożniku, na linii logo heraldycznego w prawym górnym narożniku. Eksponowana jest tylko najważniejsza część nazwy służąca lokalizacji.
W dolnych narożnikach lewym i prawym, pomniejszone nazwy odpowiednio miasta i dzielnicy. Gdy topografia jest mało oczywista, tablice mogą pełnić rolę drogowskazów – kierując do konkretnych adresów. Wtedy dodajemy numerację budynku i strzałkę kierunkową.
Oznaczenia urzędów określa Rozporządzenie Rady Ministrów (Dz.U.1955.47.316), opisujące ich proporcje (3×1), kolor (czerwona tablica z białymi napisami) i sposób umieszczania (nad lub na lewo od wejścia) oraz relację z godłem państwowym (tablica zawsze pod godłem, w możliwie bliskim sąsiedztwie).
Przyjętym zwyczajem jest umieszczanie na urzędach miejskich również tablicy z herbem miasta, przy czym herb miejski powinien znaleźć się pod lub po prawej (czyli heraldycznej lewej) stronie od godła. Tablice urzędów miejskich mogą być umieszczane razem z jasnoniebieskimi tablicami instytucji miejskich które nie są urzędami (i nie podlegają Rozporządzeniu) – wtedy powinny znaleźć się powyżej. Tablice urzędowe występują w 3 rozmiarach, do wyboru w zależności od dostępnego miejsca i możliwości ekspozycji.
Oznaczenia szkół podlegają temu samemu co urzędy Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 1955 r. (Dz.U.1955.47.316). Mają proporcje 3 x 1 kolor, są czerwone z białymi napisami, są umieszczane pod godłem państwowym i herbem miejskim w możliwie bliskim sąsiedztwie.
Herb miejski, jeśli nie może być umieszczony pod godłem państwowym – umieszcza się po jego prawej (czyli heraldycznej lewej) stronie godła. Tablice występują w 3 rozmiarach, do wyboru w zależności od dostępnego miejsca i możliwości ekspozycji.
Miejskie tablice pamiątkowe i informacje o zabytkach – tablice 700 x 500 mm ze szkła hartowanego o grubości 20 mm, z nadrukiem z linearnym rysunkiem zabytku lub podobizną upamiętnianej postaci. Tekst w j. polskim, angielskim, niemieckim i śląskim.
Tablice naścienne – adresowe, ulicowe i informacyjne Prostopadłościenne, skrzynowe tablice ze stalowej blachy emaliowanej. Krawędziowane i spawane w narożnikach. Montaż za pośrednictwem osobnych uchwytów przykręcanych do ściany. Pozwala to na ukrycie i zabezpieczenie mocowań i wymianę tablic bez wiercenia nowych otworów w elewacji.
Tablice ulicowe i drogowskazowe na słupkach i latarniach – boksy z blachy aluminiowej malowanej proszkowo, grafika – wydruk na folii odpornej na wilgoć, zniszczenia mechaniczne i promieniowanie UV. Tablice drogowskazowe – płaskie, dwustronne tablice aluminiowe malowane proszkowo, z grafiką wyklejaną folią. Mocowane do słupów pochwytami i stalowymi opaskami.
Słupki i pylony informacyjne na przystankach autobusowych to kolejne miejsce gdzie SIM współfunkcjonuje z oznaczeniem z systemu znaków drogowych – znakiem przystanku. Oznaczenia SIM obejmują nazwę przystanku oraz tablicę z rozkładem jazdy i branding pylonów z wyświetlaczami informacji dla pasażerów.
Tabliczki z nazwami przystanków i rozkładem jazdy oraz pylony mają skrzynkową, modułową konstrukcję z blachy stalowej, emaliowanej lub malowanej proszkowo, z nadrukiem lub kalkomanią.
Nazwy przystanków na wiatach i tablice z rozkładami jazdy – skrzynkowe tablice z blachy, malowane proszkowo, z nadrukiem.
Wymiary nośników wynikają z gridu opartego o moduł 150×150 mm. Modułowa konstrukcja wynika ze względów praktycznych – powtarzalność formatów ułatwia produkcję, jak i estetycznych – tablice różnych rodzajów łatwiej zestawiać ze sobą, a jako system tworzą spójny wizualnie, modułowy zestaw.
Herb miejski w pełnej, oficjalnej formie pojawia się tylko na owalnych tablicach umieszczanych na budynkach użyteczności publicznej. W przypadku urzędów i szkół – sąsiaduje z analogicznymi tablicami z godłem panstwowym.
Na wszystkich pozostałych oznaczeniach SIM używane jest uproszczone, lepiej nadające się do pomniejszeń logo heraldyczne w jednej z 3 odmian: pełnokolorowej, monochromatycznej i negatywowej.
Pilotażowe oznaczenia zostały zamontowane przy skrzyżowaniu ulic Chrobrego i Kościuszki, na placach Wolności i Kazimierza Kutza oraz na budynku Urzędu Miasta. Sukcesywnie będą wprowadzane również w innych jednostkach miejskich. W pierwszej kolejności oznaczenia SIM otrzymają nowe oraz modernizowane obiekty miejskie. Kolejne tablice będą pojawiać się stopniowo – w ramach wymiany zużytych elementów oraz na nowo powstających obiektach.
Po pozytywnej weryfikacji rozwiązań technicznych, czytelności oraz odbioru społecznego, system został skierowany do stałej eksploatacji. Trwa także sprzedaż oznaczeń adresowych dla właścicieli posesji w halo!Rybnik (ul. Sobieskiego 20).
Witacze na drogach dojazdowych przy wjazdach w granice administracyjne Rybnika. Obeliski – prostopadościany z gładzonego betonu,
z metaloplastyką ze stali malowanej proszkowo, z zaczerpniętymi z SIW alegorycznymi postaciami oraz napisami – powitalnymi na awersie i pożegnalnymi na rewersie.
Meble miejskie w Rybniku zostały zaprojektowane jako hołd dla górniczej historii miasta i jego przemysłowych tradycji. Rybnik przez lata będący jednym z głównych ośrodków wydobywczych, zachował w pamięci mieszkańców obraz kopalń i szybów, które dziś są mniej widoczne, ale nadal silnie kształtują lokalną tożsamość i przestrzeń miejską.
Forma mebli nawiązuje do architektury i technologii górnictwa, szczególnie do kształtu szybu i koła szybowego.
Ich surowy, nieco toporny charakter dobrze wpisuje się w klimat miasta, łącząc nowoczesność z pamięcią o przeszłości. Dzięki temu przestrzeń publiczna zyskuje elementy funkcjonalne, które jednocześnie podtrzymują historię i tożsamość Rybnika.
Autorami koncepcji są:
arch. Wojciech Student, mgr inż. Krzysztof Soiński
Kosz na odpadki o konstrukcji stalowej giętej i spawanej. Konstrukcja i pojemnik zewnętrzny z blachy ocynkowanej, malowanej proszkowo, struktura polerowana matowa. Malowanie na kolor czarny RAL 9005.
Pojemnik zewnętrzny z drzwiczkami z jednej strony gięta stalowa blacha o grubości minimum 3 mm. Drzwiczki do opróżniania pojemnika wewnętrznego, nierdzewna popielniczka i płytka do gaszenia papierosów, zabudowana na górze konstrukcji, z pojemnikiem.
Montaż do podłoża poprzez 4 otwory na śruby minimum M10.
Na ścianach bocznych kosza i przedniej należy umieścić grafiki, wykonane w technice sitodruku. Na ścianach bocznych zostanie umieszczony symbol koła szybowego, natomiast na przedniej logo heraldyczne miasta.
Kosz na odpadki o konstrukcji stalowej gietej i spawanej. Konstrukcja i pojemnik zewnętrzny z blachy ocynkowanej, malowanej proszkowo, struktura polerowana matowa. Malowanie na kolor czarny RAL 9005.
Pojemnik zewnętrzny otwarty z góry, gięta stalowa blacha o grubości minimum 3 mm. Płytki do gaszenia papierosów, zabudowane na górze konstrukcji od wewnątrz z pojemnikiem. Montaż do podłoża poprzez 4 otwory na śruby minimum M1O.
Na ścianach bocznych kosza i przedniej należy umieścić grafiki, wykonaną w technice sitodruku. Na ścianach bocznych zostanie umieszczony symbol koła szybowego, natomiast na przedniej logo heraldyczne miasta.
Ławka miejska z oparciem o konstrukcji stalowej gietej i spawanej. Konstrukcja z blachy ocynkowanej, malowanej proszkowo, struktura polerowana, matowa. Malowanie na kolor czarny RAL 9005. Siedzisko i oparcie z twardego drewna, najlepiej egzotycznego – olejowanego sapeli (mahoń afrykański).
Na ścianach bocznych ławki należy umieścić grafiki, wykonane w technice sitodruku. Na ścianach bocznych każdej nogi zostanie umieszczony symbol koła szybowego (wewnątrz) oraz logo heraldyczne miasta (zewnątrz).
Stojak rowerowy z konstrukcji stalowej spawanej, spawy szlifowane – niewidoczne. Konstrukcja z profili stalowych zamkniętych, ocynkowanych, malowanych proszkowo, struktura matowa. Malowanie na kolor czarny RAL 9005.
Z dwu stron stojaka, w jego górnej części, należy umieścić logo heraldyczne miasta, wykonane w technice sitodruku, w kolorze białym, o rozmiarach 40 x 45 mm.
Dodatkowo na nogach stojaka malowane dwa białe, poprzeczne pasy o wysokości 40 mm i odstępie pomiędzy nimi 20 mm, malowane na wysokości 400 mm od gruntu.
Słupek chodnikowy z konstrukcji stalowej spawanej, spawy szlifowane – niewidoczne. Konstrukcja z kątowników stalowych, ocynkowanych, malowanych proszkowo, struktura matowa. Malowanie na kolor czarny RAL 9005.
Z dwu stron słupka, w jego górnej części, należy umieścić logo heraldyczne miasta, wykonane w technice sitodruku, w kolorze białym, o rozmiarach 40 x 45 mm.
Dodatkowo malowane dwa białe, poprzeczne pasy o wysokości 40 mm i odstępie pomiędzy nimi 20 mm, malowane na wysokości 600 mm od gruntu.
System Informacji Miejskiej
Red Dot 2024
wygrana w kategorii „brands & communication design”
Dobry Wzór 2022
nagroda główna w kategorii „przestrzeń publiczna”
KTR 2021
srebro w kategorii „design in public spaces”
Śląska Rzecz 2021
główna nagroda w kategorii „grafika użytkowa”
System Identyfikacji Wizualnej
Dobry Wzór 2019
nagroda główna w kategorii „grafika użytkowa”
Śląska Rzecz 2018
nagroda Stowarzyszenia Twórców Grafiki Użytkowej
RE:PL – Polski Rebranding Roku 2018
zwycięzca plebiscytu
Jeżeli nie posiadasz loginu i hasła lub zapomniałeś hasła, skontaktuj się z:
promocja@um.rybnik.pl
